De verbouwing van het bestaande volume uit 1973 ambieert op de eerste plaats een uitzuivering van het labyrint van niet dragende binnenwandjes. De ruimte wordt volledig leeggemaakt en verrijkt met het ritme van de houten spanten, die tot op vandaag verstopt zaten achter een vals plafond. De omhullende schil van dragende muren wordt aan de binnenzijde geïsoleerd. Aan de buitenzijde worden nauwelijks wijzigingen doorgevoerd, met uitzondering van een paar raamopeningen die vergroot worden om de betrokkenheid op het omringende groen te vergroten.

Een tweede interventie betreft de toevoeging van een nieuw bouwvolume. De toegangszone die vandaag omarmd wordt door de L-vormige woning krijgt een extra rand door een vierkant blokje toe te voegen. Dit volume herhaalt de maat van het bestaande vierkant aan de andere kant maar wordt deze keer geschrankt over het uiteinde van de balk. Met deze ‘buitenspel’-positie wordt de toegangszone omlijnd tot een echte buitenkamer, en voorziet ook zo de kop van de balk van een duidelijk begrensde plek die een nieuw terras oplevert in directe aansluiting bij de keuken. De oude L, het nieuwe volume, en de patio’s tussenin vormen tezamen een nieuwe compositie die de verharding op het perceel concentreert om zo de omringende tuin terug te geven aan de zachte bosbegroeiing die de beboste verkaveling typeert.

Met leefruimtes in het bestaande volume worden de nachtzones compact gestapeld in het nieuwe. Het vierkant krijgt een markante houten ribbenstructuur die 4 gelijke kwadranten oplevert. De dakvorm, die in wezen een inversie is van het bestaande schilddak heft de gelijkwaardigheid van de 4 kwadranten op en brengt specificiteit in ruimte.