Het masterplan wil op de plek van de verdwenen scheepswerf een woon-werkomgeving ontwikkelen: geen uitbreiding van de kern van Rupelmonde, maar een eigenzinnig project in dialoog met de stad en op schaal van de omgeving. 

De voormalige scheepswerfsite vormt een opgehoogd terrein in de polder, dat aanleunt tegen een zandrug met daarop de langgerekte kern van Rupelmonde. Samen met de geplande dijk op sigmapeil bevindt dit terrein zich tussen polder en dorp. De schakel met de dorpskern wordt gevormd door de historische site van de vroegere slotgracht rond het verdwenen gravenkasteel, uitgebreid met het relict van een deel van de scheepswerf. 

Als een tussenterm tussen polder en stad aan de Scheldebocht - guur en idyllisch tegelijk - wordt een totaalproject ontwikkeld: een aantal karakteristieke gebouwen, elk met hun specifieke kavel en met een eigen relatie tot water en landschap. De footprint van de gebouwen is beperkt; het overgrote deel van de site blijft onbezet publiek terrein. De inplanting van het project herneemt de basisoriëntatie van de vroegere scheepswerf - haaks op de Scheldeoever - en vrijwaart terzelfdertijd een aantal karakteristieke gezichten, bestaande volwassen bomen, de aanwezige aanlegsteiger, de scheepswerfwoning,... 

Door te verwijzen naar de industriële infrastructuur of zelfs naar het gravenkasteel, wil de compacte schakeling aanknopen bij de geschiedenis van de plek.